-
1 κάπρος
Grammatical information: m.Meaning: `boar, (wild)boar', also adjunct of σῦς (Il.); as fish-name = `Capros aper' (Arist.; after the sound, Thompson Fishes s. v., Strömberg Fischnamen 101).Derivatives: Diminut. καπρίδιον, - ίσκος (Com.); f. κάπραινα of a lewd woman (Com.); καπρία f. `the ovary, the rutting sap of the sow' (Arist.; cf. Scheller Oxytonierung 43); καπρών `pig-sty' (Delos IIIa); ( σῦς) κάπριος = ( σῦς) κάπρος (Il., A. R.); κάπριος `with the form of a boar' (Hdt. 3, 59), κάπρειος `belonging to a boar' (Nonn.). Denomin. verbs: καπράω `go to the boar', of a rutting sow (Arist.), also καπριάω (Arist. v. l., Ar. Byz.), on the formation Schwyzer 731f.; καπρίζω `id.' (Arist.); καπρῴζομαι `rut' of the boar (Skiras Com.).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Agrees with the Italo-Germanic word for `(he-)goat', Lat. caper, Umbr. cabru `caprum', Germ., e. g. ONo. hafr. An uncertain trace of the word in Celtic is supposed in Gallo-Rom. * cabrostos `honeysuckle, privet'. The newly formed τράγος has made the old name of the goat, IE. *kápros, free for other services; the word was probably first used appositively to σῦς (s. above). Lat. (Ital.) aper `boar' took the vowel of caper, but is further unrelated. - Further Pok. 529, W.-Hofmann s. caper (and aper). Doubtful combinations in Wagner KZ 75, 72ff. M. Brind, Les zoonymes..., 91-115 `qui vale, happe' cognate with κάπτω, which seems to me an improbable etymology; he meaning of the root seems not to point in this direction, Pok. 527.Page in Frisk: 1,782-783Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κάπρος
-
2 κάπρος
κάπρος, ὁ, der Eber; συῶν ἐπιβήτωρ Od. 11, 130; bes. der wilde, Il. 17, 725; Hes. Sc. 386; auch σῠς κάπρος verbunden, Il. 5, 783. 7, 257. 17, 21, das wilde Schwein; Tragg. u. in Prosa. – Bei Ar. Lys. 202, προςλαβοῦ μοι τοῦ κάπρου, wo eigtl. an ein Opfer zu denken, findet der Schol. eine Anspielung auf das αἰδοῖον, wofür das Wort auch nach Suid. steht. – Ein Seefisch, der einen grunzenden Ton von sich gab, Philem. bei Ath. VII, 288 f, vgl. ibd. 305 d ff. u. Arist. H. A. 4, 9, 3.
-
3 καπρος
ὅ2) «кабан» ( вид речной рыбы) Arst. -
4 κάπρος
A boar, esp. wild boar, Il.17.725, Pl.La. 196e, etc.; also σῦς κ. Il.5.783, 17.21, cf. Ar.Lys. 202 (ubi v. Sch.);ἧπαρ κάπρου Id.Fr.318.5
: in fem. sense, sow,ὀχευομένους τοὺς κάπρους Anaxandr.47
. -
5 σίαλος
A fat hog, Il.21.363, Od.2.300, 20.163, Q.S.11.170; also σῦς ς. Il.9.208, Od.14.41,81, etc., where σίαλος is the specific Subst., added as in ἴρηξ κίρκος, σῦς κάπρος, etc.:—also in Prose, Thphr. ap. Porph.Abst.2.25.II = σίαλον, EM712.3. -
6 λύγος
A = ἄγνος, agnus castus, Vitex Agnus-castus, withy: in pl., its twigs or withes, τοὺς [the rams]συνέεργον ἐϋστρεφέεσσι λύγοισι Od.9.427
, cf. 10.166, E.Cyc. 225, etc.; inδίδη μόσχοισι λύγοισι Il.11.105
, λύγοισι is the specific word added to the generic μόσχοισι (cf. σῦς κάπρος, ἴρηξ κίρκος, etc.): in late Prose, Arr.Fr. 153 J.; used for wreaths,στεφανοῦται λύγῳ Anacr.41
; cf. λύγινος.II λυγῶς (sic cod., fort. λυγός) screw-press used by carpenters, Hsch. (but perh. λυγῶ<δε>ς). -
7 τρήρων
A timorous, shy, in Hom. always epith. of doves (i. e. of περιστεραί, the genus of which πέλειαι are a species, acc. to Eust.1262.61),τρήρωσι πελειάσιν Il.5.778
, h.Ap. 114, cf. Ar. Av. 575;πέλειαι τρήρωνες Od.12.63
;τρήρωνα πέλειαν Il.22.140
, 23.853, cf. A.R.3.541; .II fem. Subst. trembler, = περιστερά (metaph. of women), Lyc.87,423. (Since the Subst. is implied for Hom. in πολυτρήρων, τ. is perh. always a Subst., name of the genus, and τ. πελειάδες is to be compared with ἴρηξ κίρκος, σῦς κάπρος, etc.) -
8 ὀλοόφρων
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὀλοόφρων
-
9 ὀλοός
Grammatical information: adj.Meaning: `destructive, sinister, ominous' (Il.).Other forms: Also ὀλοιός (A 342, Χ 5, h. Ven. 224), ὀλώιος (Hes. Th. 591, Nonn.), οὑλοός (A. R.), voc. ὀλέ (Alcm. 55), ὀλόεις (S. Tr. 521, lyr.).Compounds: As 1. member in ὀλοό-φρων `of ruinous intention, pondering on evil', of ὕδρος, λέων, σῦς κάπρος (Il.), also of Ἄτλας, Αἰήτης, Μίνως (Od.); see Tièche Mus. Helv. 2, 69 f., Armstrong ClassRev. 63, 50; also ὀλο-εργός, - εργής `having a destructive effect' (Nic., Man.) with ο pushed out (cf. Schwyzer 252 f.).Etymology: To ὀλέ-σαι, ὄλε-θρος etc. (s. ὄλλυμι), so prob. through *ὀλε-Ϝός \> *ὀλο-Ϝός (J. Schmidt KZ 32, 332f., 337, Schwyzer 472 w. lit.). -- The formal variants are all secondary: ὀλοιός with οι for ο (Chantraine Gramm. hom. 1, 168; cf. on οἰέτεας), οὑλοός with metr. lengthening and after οὖλος, ὀλώϊος after ὀλοφώϊος. ὀλόεις with poetical enlargement (Schw. 528 w. lit.), ὀλέ (voc.) from *ὀλοέ (or *ὀλε[F]έ?) with vowelloss; cf. ὤ μέλε and Hdn. 1, 154, 14.Page in Frisk: 2,380-381Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ὀλοός
-
10 ὗς
ὗς (A), ὗν, gen. ὑός [pron. full] [ῠ]; or σῦς, σῦν, gen. σῠός, ὁ and ἡ: Hom. prefers σῦς, and uses ὗς only metri gr.: in Hdt. and [dialect] Att. ὗς is the prevailing form, as also at Rhodes, IG12(1).905, Myconos, SIG1024.16(iii/ii B. C.), etc., and ὑῶν ὄρος is an Argive place-name, ib.56.25 (V B.C.);Aὖς Alc.99
(s.v.l.); both forms in Pi., v. infr.; ὗς in PCair.Zen. 462.7 (iii B. C.), LXXLe.11.7, al. ( σῦς only as v. l. in Ps.79(80).14), and Plb.8.29.4, 31.14.3, 34.8.8 ( συναγρειον f.l. in 8.26.10, B.-W. ii Praef. p.lxxvii); but σῦς (acc. σῦν ) in IG5(1).1390.34, al. (Andania, i B. C.): pl., nom. ὕες, σύες; acc. ὕας, σύας, [dialect] Att.ὗς Pl.Tht. 166c
, Plb.12.4.5,8, GDI5633.9 ([place name] Clazomenae ) (σῦς Od.14.107
); gen. ὑῶν, συῶν; dat. ὑσί (συσί Il.5.783
, 7.257), but [dialect] Ep. alsoὕεσσι Od.13.410
, σύεσσι (v. infr.):—the wild swine, of the boar,σῦν ἄγριον ἀργιόδοντα Il.9.539
, cf. 8.338, al.;ἀργοτέρῳ συΐ καπρίῳ 11.293
;ἀγροτέροισι σύεσσιν ἐοικότε 12.146
;ἀργιόδοντος ὑός 10.264
; also called σῦς κάπριος or κάπρος, v. sub vocc.; cf. also χλούνης; of the sow,συὸς ληϊβοτείρης Od.18.29
;ὗς ἄγριος Hdt.4.192
, cf. X.Cyr.1.6.28, etc.; ὕες (v.l. ὗς) .2 of the domesticated animal, Od. 14.14; the hogs being eaten,ὕες θαλέθοντες ἀλοιφῇ Il.23.32
; they were fed on acorns, Od. 10.243; also on μῆλα πλατανίστινα, Gal.6.597; sus foeta,Luc.
Lex.6, cf. Od. 14.16;ὗς ἐπίτεξ Alciphr. 3.73
.3 provs., Βοιωτία ὗς, of stupidity (cf. συοβοιωτοί), Pi.O.6.90, cf. Fr.83 ([etym.] σύας) ; ὗς ποτ' Ἀθαναίαν ἔριν ἤρισεν (or more shortly ἡ ὗς τὴν Ἀθηνᾶν, Lat. sus Minervam, Plu.Dem. 11), of dunces setting themselves up against wise men, Theoc.5.23;οὐκ ἂν πᾶσα ὗς γνοίη Pl. La. 196d
; ὗς διὰ ῥόδων 'a bull in a china-shop', Crates Com.4; ὗς ἐκώμασε, of arrogant and insolent behaviour, Theognost.Can.24; ὗς ὑπὸ ῥόπαλον δραμεῖται, of one who runs wilfully into destruction, Dinoloch.14; παχὺς ὗς ἔκειτ' ἐπὶ στόμα (cf. βοῦς VIII) Men.21; λύσω τὴν ἐμαυτῆς ὗν I will give my rage vent (' go the whole hog'), Ar.Lys. 684.II = ὕαινα 11, Epich.68, Archestr.Fr.22.1.III v. ὕσγη. (Cf. Lat. σῡς, OE. sú, sw-in: perh. I.-E. sū-s fem. 'mother', cf. Skt. sū-s 'mother', sū-te 'bring forth (young)'; change of meaning as in Polish maciora (1) 'mother', (2) 'sow', and in Sardinian mardi 'sow', from mater; Skt. sū-s is also masc., and σῦς is difficult.)------------------------------------ὗς (B), [dialect] Dor. for οἷ,A whither, IG4.498.4 (Mycenae, ii B. C.). -
11 καπριος
I2кабанийσῦς κ. Hom. = κάπρος 1;
κ. πρῷρα Her. — (корабельный) нос в виде кабаньей головыIIὅ Hom. = κάπρος См. καπρος -
12 χλούνης
Aχ. σῦς ἄγριος Il.9.539
;χλοῦναι σύες Hes.Sc. 177
; συῶν ἀγέλαι χλούνων ib. 168;χ. κάπρος Call.Dian. 150
.II χλούνης alone, as Subst., = κάπρος, wild boar, Opp.H.1.12: hence ἤνυσε.. χλούνηνδε reached the wild boar's lair Nic.Fr.74.6. The word was variously interpreted:1 = τομίας, castrated (because larger and more vicious), Arist.HA 578b1, etc.: hence χ. τε καὶ γύνανδρος ἀνήρ, ὁ χ. τε καὶ γύννις, Ael.Fr.10.2 = μονιός, solitary,κατά τε χαλεπότητα καὶ ἀλκήν Ar.Byz.
ap. Eust. 772.59.4 = χλοεύνης, ὁ ἐν τῇ χλόῃ εὐναζόμενος, couching in the grass or greenwood, Apollon.Lex., AB1260, EM812.46.III robber, cf. χλοῦναι· λωποδύται οἱ τῇ χλόῃ εὐναζόμενοι, Hsch.; thusἄνδρα δ' ἑσπέρης καθεύδοντα ἀπ' ὦν ἔδυσε.. χλούνης Hippon.61
;ἢ φῶρας ἀναιδέας ἥ τινα χλούνην Alex.Aet.5.7
; so perh.μακροσκελὴς μὲν ἆρα μὴ χ. τις ᾖ; A.Fr.62
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > χλούνης
-
13 κάπριος
κάπριος, ὁ, poet. = κάπρος, Il. 11, 414. 12, 42, σῠς κάπριος 11, 293. 17, 262.
-
14 κάπριος
II Adj. κάπριος, ον, = κάπρειος, like a wild boar,καπρίους ἔχειν τὰς πρῴρας Hdt.3.59
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κάπριος
-
15 κάπριος
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > κάπριος
-
16 Boar
subs.P. and V. ὗς, ὁ (Æsch., frag.), κάπρος, ὁ, V. σῦς, ὁ (Eur., Supp. 316).Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Boar
-
17 Hog
subs.P. and V. χοῖρος, ὁ (Æsch., frag.), ὗς, ὁ (Æsch., frag.), κάπρος, ὁ, V. σῦς, ὁ.Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Hog
См. также в других словарях:
κάπρος — ὁ (AM κάπρος) ο αγριόχοιρος, το αγριογούρουνο («ερυμάνθειος κάπρος») αρχ. είδος ψαριού. [ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. ανάγεται σε IE *kapro «τράγος, κριάρι» και συνδέεται ετυμολογικώς με λατ. caper, ουμβρικό cabru, αρχ. νορβ. hafr, που έχουν όλα τη σημ. «τράγος … Dictionary of Greek
kapro- — kapro English meaning: goat Deutsche Übersetzung: “Ziegenbock, Bock”, presumably allgemeiner “male animal” Material: O.Ind. kápr̥th m., kapr̥thá m. “penis”; Gk. κάπρος “boar”, also σῦς κάπρος; Lat. caper, caprī “he goat, billy… … Proto-Indo-European etymological dictionary
σύαγρος — (I) ο, ΝΜΑ αγριόχοιρος. [ΕΤΥΜΟΛ. < σῦς «χοίρος, κάπρος» + αγρός (< ἀγρός), πρβλ. ἵππ αγρος]. (II) ὁ, Α (για κυνηγετικό σκύλο) αυτός που κυνηγά αγριόχοιρους. [ΕΤΥΜΟΛ. < σῦς «χοίρος, κάπρος» + αγρός (< ἄγρα), πρβλ. θήρ αγρος, μύ αγρος] … Dictionary of Greek
πτελέα — Όνομα 7 οικισμών. 1. Ημιορεινός οικισμός (υψόμ. 425 μ.) του νομού Δράμας. Είναι έδρα του ομώνυμου δήμου (28 τ. χλμ.), στον οποίο ανήκει και ένας άλλος μικρότερος οικισμός ο Καβαλάρης. 2. Oρεινός οικισμός (υψόμ. 520 μ.), στην πρώην επαρχία… … Dictionary of Greek
συφεός — και επικ. τ. συφειός, ὁ, Α χοιροστάσιο. [ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. συ φ εός έχει σχηματιστεί < σῦς «χοίρος, κάπρος» + επίθημα εός (πρβλ. θηρ εός, κολ εός). Δυσερμήνευτο, ωστόσο, παραμένει το φ τού τ. Αν δεχθούμε ότι η λ. εμφανίζει επίθημα φεός, προκύπτουν… … Dictionary of Greek
σύμβρος — Α (κατά τον Ησύχ.) «κάπρος». [ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. συνδέεται με τη λ. σῦς «χοίρος, κάπρος»] … Dictionary of Greek
ύς — ὁ, Α (συνηρ. τ.) βλ. υιός. ὑός, ὁ, ἡ, Α 1. αγριόχοιρος, κάπρος («ἔλαφος δὲ καὶ ὗς ἄγριος ἐν Λιβύη πάμπαν οὐκ ἔστι», Ηρόδ.) 2. κατοικίδιος χοίρος, γουρούνι 3. ύαινα 4. το φυτό ύσγη 5. παροιμ. φρ. α) «Βοιωτία ὗς» δηλώνει έλλειψη αγωγής και… … Dictionary of Greek
συβώτης — και δ. γρ. συβότης, ό, θηλ. συβώτρια, Α χοιροβοσκός. [ΕΤΥΜΟΛ. < σῦς «χοίρος, κάπρος» + βώτης / βότης (< βόσκω), πρβλ. ἱππο βώτης / ἱππο βότης. Ο τ. απαντά στη Μυκηναϊκή (πρβλ. μυκην. suqota)] … Dictionary of Greek
συφαιός — ὁ, Α (κατά τον Ησύχ.) «συφαιός χοιροβοσκός». [ΕΤΥΜΟΛ. < σῦς «χοίρος, κάπρος». Για τον σχηματισμό τού τ. πρβλ. και συφεός*] … Dictionary of Greek
σύβαξ — ακος, ό, ἡ, Α (κατά τον Ησύχ.) «σύβακα συώδη». [ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. σύβακα, όπως και οι τ. συβάλλας* και σύβας*, είναι τ. τής καθημερινής γλώσσας τών Αρχαίων που δεν συνδέονται με το λατ. subo «οχεύω, βινητιώ», όπως υποστήριξαν ορισμένοι, αλλά κατά την… … Dictionary of Greek
σύβοτον — τὸ, Α 1. συν. στον πληθ. τά σύβοτα τόπος όπου βόσκουν χοίροι 2. (στον πληθ. ως κύριο όν.) τά Σύβοτα ονομασία μικρών νησιών κοντά στην Κέρκυρα, καθώς και μέρος τής απέναντι ακτής. [ΕΤΥΜΟΛ. < σῦς «χοίρος, κάπρος» + βότος (< βόσκω), πρβλ. μηλό … Dictionary of Greek
